بررسی اثربخشی ارتباطات سازمانی مدیران گروه‌های آموزشی با دانشجویان (مطالعه‌ی موردی دانشگاه شهید چمران اهواز)

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی ارتباطات سازمانی بین مدیران گروه‌های آموزشی با دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دوره‌ی کارشناسی در دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش پژوهش، روش آمیخته (کمی و کیفی) بود. بدین منظور 240 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم دوره‌ی کارشناسی از دانشگاه شهید چمران با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند .به 210 نفر از آن‌ها پرسش‌نامه داده شد و با 30 نفر مصاحبه انجام گرفت. پرسش‌نامه‌ی مورد استفاده در این پژوهش، پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته بود. روایی پرسش‌نامه با استفاده از روش روایی صوری و پایایی آن از طریق روش آماری آلفای کرونباخ محاسبه گردید که میزان آن 95/0 بود. ارتباطات سازمانی بین مدیران گروه‌ها و دانشجویان از پنج بعد (ساختاری، محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباطات سازمانی مدیران گروه‌های آموزشی با دانشجویان از نظر چهار بعد محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی وکل جنبه‌ها) در حد مطلوب و مورد انتظار (با t-value = 4) نبوده است ولی از نظر بعد ساختاری در حد مطلوب و مورد انتظار (با t-value = 3) بوده است. یافته‌ها همچنین نشان داد که ارتباطات انسانی کم‌ترین و عنصر فردی بیش‌ترین میانگین را در بین جنبه‌ها داراست.